Laissez-faire ouders accepteren de emoties en gevoelens van hun kinderen en voelen met hen mee. Ze bieden troost, maar geen leiding en stellen geen of weinig grenzen aan het gedrag van hun kinderen dat voorkomt uit de emoties en gevoelens. Vaak is dat omdat ze bang zijn dat hun kind zich dan niet onvoorwaardelijk geliefd zou voelen, of omdat ze bang zijn om de liefde van hun kind zo te verliezen. Deze ouders zijn ervan overtuigd dat je weinig kan doen aan lastige emoties en dat je ze maar gewoon moet uitzitten. Ze helpen hun kinderen dus niet om hun gevoelens te begrijpen of hoe ze die kunnen reguleren. Zij tonen hun eigen gevoelens, maar zijn vaak niet in staat om daar op een goede manier mee om te gaan.
leren dat hun gevoelens er toe doen en dat ze er met anderen over kunnen praten.
leren dat het oké is om ongepast gedrag te stellen wanneer ze zich slecht voelen.
leren niet hoe ze hun emoties kunnen reguleren en hebben daardoor mogelijk ook concentratieproblemen, wat een negatief effect kan hebben op schoolse resultaten.
hebben vaak moeilijkheden met het reguleren van hun emoties in relatie met anderen, waardoor het moeilijk kan zijn om vrienden te maken of te houden.
Bron: Hart voor je kind, De vijf stappen naar de emotionele intelligentie van je kind, Dr. John Gottman & Joan Declaire, Kosmos Z&K
© Verbindend Opvoeden 2024
